Didier Reynders was ongeveer een uurtje geleden te gast in het Waalse journaal van 13u, en is daarmee 1 van de eerste politici die zich in de televisiestudio is gaan verantwoorden. Jammer genoeg maakte hij van de gelegenheid gebruik om zich op te stellen als harde Franstalige onderhandelaar.
Om een lang verhaal kort te maken: de MR-kopman heeft nog maar is duidelijk gemaakt dat er een uitbreiding van Brussel moet komen. En hij was zelfs zo vriendelijk om dat tot 4 keer toe te herhalen. Kwestie van zeker te zijn dat alle optimisten zich zouden ophangen voor het einde van zijn commentaar.
Iedereen weet dat de uitbreiding van Brussel onaanvaardbaar is voor de Vlaamse onderhandelaars. Als ze daarmee akkoord zouden willen gaan hadden ze dat immers al lang geleden gedaan.
De Vlamingen hebben de afgelopen 400 dagen al stevig wat water bij de communautaire wijn gedaan. Tijdens de verkiezingen ging het nog over de 5 Vlaamse resoluties als uitgangspunt, nu gaat het eigenlijk enkel nog over een regionalisering van de arbeidsmarkt, een duidelijke aanpassing van de financieringswet en de splitsing van BHV (al is dat eigenlijk in de eerste plaats een eis van het Grondwettelijk hof, niet van de Vlaamse onderhandelaars). Het is nu aan de Franstaligen om hun eisen te milderen. De uitbreiding van Brussel is niet haalbaar, zolang men dat blijft eisen kunnen de onderhandelingen niet lukken.
Leterme heeft een goede beslissing genomen (voor zover hij een keuze had tenminste), maar de oplossing is nog ver weg. Dit was een ideale gelegenheid voor de Franstaligen om te zwijgen over Brussel, omdat die eis alles blokkeert. Toch blijft men daarop hameren, tegen beter weten in. Zielig is dat.
De Franstaligen hebben bij deze besloten om de boel te blijven blokkeren. Ze kunnen een radicalisering van Vlaanderen verwachtten als ‘beloning’.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten