Internationale faling. Weeral

De toestand in Zuid-Afrika is rampzalig, etnisch geweld bereikt er nieuwe ‘hoogtes’ (alhoewel we waarschijnlijk beter spreken van ‘dieptepunten’). De internationale gemeenschap heeft gefaald, daar is geen stok tussen te krijgen.
Sinds het begin van dit decennium gaat de economische en politieke toestand in Zimbabwe zienderogen achteruit. Zimbabwe kampt met een enorme inflatie, terwijl het militaire regime zowat elke oppositie onderdrukt. Het gevolg is dat heel wat Zimbabwaanse vluchtelingen Zuid-Afrika als enige redding zien. Een massale migratiestroom, die bovendien niet gecoördineerd wordt, heeft zich al een hele tijd terug op gang getrokken.
Thabo Mbeki (de president van Zuid-Afrika) doet geen moeite om wat structuur te brengen in de stroom vluchteling, hij denkt dat hij daarmee Robert Mugabe (president van buurland Zimbabwe) een plezier doet. Het logische gevolg is een moeilijke toestand voor de vluchtelingen, waarvan de meesten geen statuut hebben omdat ze er simpelweg geen kunnen krijgen. Illegaliteit en marginaliteit zijn de humanitair onaanvaardbare gevolgen.
De situatie is dus zeer ernstig, kijken we bijvoorbeeld naar volgend citaat:

Human Rights Watch report that thousands of Zimbabweans face harsh conditions and abuse on South Africa's farms, yet no one opts to go back to Zimbabwe.

But as the number of exiles grows, so does resentment. 'They are taking our jobs. They are stealing. We should send them all back,' said Nepo Nkhahle, who runs a trucking business.

'I know it is not their fault. They don't know where their next meal is. But many South Africans are getting fed up with this.'

Dit is een citaat uit The Guardian van 1 juli 2007 ... . Deze toestand sleept al veel langer aan, en de Westerse regeringen en media waren hier maar al te goed van op de hoogte. Maar de media vindt buitenlandse berichtgeving blijkbaar pas interessant als men gruwelijke foto’s naast het artikel kan plaatsen. De Westerse regeringen daarentegen voelen zich niet geroepen om een duidelijk diplomatiek project te starten. Er is immers geen vraag naar bij de bevolking, en dus zijn er geen stemmen te winnen.
De signalen waren er nochtans, geen enkele diplomaat of een andere internationale vertegenwoordiger kan er naast zien. Neem bijvoorbeeld het artikel van 29 januari 2007 (ook al uit 'The Guardian', voor iedereen die op de hoogte wil blijven van internationale politiek is 'The Guardian Weekly' trouwens ook een aanrader) waar men rapporteert over een studie van de Afrikaanse Unie:

“African governments have warned South Africa that growing corruption, rampant violent crime and xenophobia are undermining confidence in the continent's largest economy and threaten the stability of post-apartheid democracy.”
(...)
“The AU report said the rise in crime is increasingly blamed on foreigners, which in turn spawns xenophobia and more attacks. Nigerians, Zimbabweans and Mozambicans in particular are blamed for drug dealing, armed robberies and burglary. Foreigners are also accused of taking jobs; Somali traders were attacked in Cape Town recently by rival South Africans.

The AU calls on the government to "deal systematically, deliberately and effectively with the lingering vestiges of racism" and better ways to end xenophobia. The government said it will wait until the report is released before responding.”

Dit is berichtgeving van zo’n anderhalf jaar geleden. Uiteraard kun je niet verwachten dat de gemiddelde burger The Guardian/International Herald Tribune/... leest, maar de overheid heeft de plicht situaties als deze onder de aandacht te brengen.
Deze situatie is eigenlijk een goed voorbeeld van waar het fout loopt in de Internationale diplomatie. De focus ligt te veel op beheersing van conflicten en vredesbesprekingen achteraf. Dit is inefficiënt, de nadruk moet juist liggen op preventie, het vermijden van conflicten en duurzame ontwikkeling in plaats van conflictbeheersing. Uiteraard kan het soms uit de hand lopen, diplomatie is geen wonderoplossing. Maar nu is een situatie die uit de hand loopt de norm, niet de uitzondering. De diplomatie heeft weeral gefaald, het is dringend tijd om hier lessen uit te trekken.