zaterdag 24 mei 2008

De Gucht = klucht

Nog maar is wordt pijnlijk duidelijk dat de diplomatieke voeling van minister Karel De Gucht (Open VLD) ver onder nul ligt. Dit weekend vond hij het nodig om nog maar is het Congolese beleid te bekritiseren. De Gucht kan het blijkbaar niet hebben dat men hem in Congo niet ziet als een soort spirituele leider die onvoorwaardelijk moet gevolgd worden.
Congo is nog (altijd) aan het herstellen van de burgeroorlog, al lijkt het land nu toch een democratische route in te slagen. Kabila is democratisch verkozen, en heeft dus het recht een eigen beleid voor zijn land uit te stippelen. Als dat beleid op een aantal punten afwijkt van het beleid dat De Gucht/België graag zou zien, dan is dat maar zo. Met wat beledigingen gaan we er niet komen, we moeten integendeel het democratische proces in Congo (blijven) steunen. Men mag ‘ontwikkelingsbeleid’ niet verwarren met ‘Westers beleid’. Als Congo hulp krijgt van ons land dan is dat niet om ons beleid te kopiëren, wel om zelf een democratisch beleid te kunnen voeren. Het is juist de Westerse arrogantie die een land als Congo in de handen van China drijft, een land dat alleen uit is op de plundering van het land (klinkt dat kolonialistische verhaaltje niet bekend?).
Over China gesproken, blijkbaar is een speciaal Belgisch kunstwerk gaan plaatsen ter ere van de Olympische Spelen geen probleem. Nochtans heeft die communistische dictatuur van het schenden van mensenrechten bijna een nationale sport gemaakt. Daar heeft De Gucht geen commentaar op, waarschijnlijk omdat hij beseft dat zijn invloed in China marginaal is.
De Gucht beledigt Congo niet openlijk omdat hij dat wil, maar omdat hij dat kan. Het gaat puur om wat machogedrag van een machtgeile dandy. Het signaal dat Congo geeft is in dat opzicht een goede zaak. De Gucht moet is beseffen dat hij een land vertegenwoordigd als hij bepaalde uitspraken doet, zijn enorme ego strelen kan echt niet de bedoeling zijn. Internationale betrekkingen zijn een delicate zaak, met uitspraken die beledigend kunnen zijn moet men zeer voorzichtig omspringen.
Nog maar is kan de Belgische diplomatie in Congo de rommel gaan opkuisen die De Gucht achterlaat. De slechtste minister van financiën ooit hadden we al, De Gucht mag nu bovenaan plaatsnemen in de 'erelijst' van slechtste ministers van buitenlandse zaken ooit.

Geen opmerkingen: