BHV in 2005

Tijd om het geheugen even op te frissen. Ook in 2005 was BHV al een probleem, met wat interne strubbelingen in de regering Verhofstadt II tot gevolg. Ook toen werd er gekozen voor een breed overleg, met de bedoeling het beperkte draagvlak van de regering te overstijgen. Uiteindelijk kwam er een akkoord uit de bus met enorm veel Vlaamse toegevingen (klik hier voor de nota). Spirit stond onder druk van de achterban, naar het schijnt vond zelfs Hugo Schiltz dat er te veel toegevingen werden gedaan, en kelderde uiteindelijk de onderhandelingen door op te stappen. Logisch, want de Franstaligen hadden naar het schijnt doodleuk op het einde ook nog is de uitbreiding van Brussel op tafel hadden gelegd. Bovenop alle andere toegevingen wel te verstaan.
Tot zover een korte historische schets. In 2005 leidde Verhofstadt de conferentie, iemand die nu aanbeden wordt om zijn ‘staatsdragende capaciteiten’ (sic). Een belgicistische premier kon geen oplossing vinden, waarom zou een Vlaamse premier dat dan wel kunnen? Bovendien is de CD&V nog wat verder geradicaliseerd, en volgt Open VLD omdat ze niet willen terechtstaan als ‘slechte Vlamingen'. Als men nu de helft van de toegevingen doet die in het akkoord uit 2005 staan zal de achterban van CD&V (zeer) heftig protesteren. En dan hebben we het enkel over de splitsing van BHV. Als de Franstaligen ook Vlaamse toegevingen willen voor een staatshervorming is het hek helemaal van de dam.
Dat is dus de Vlaamse kant van de zaak, aan de andere kant van de taalgrens liggen de kaarten anders. Daar is het akkoord uit 2005 een referentie. Als ze toen zoveel toegevingen hebben kunnen loskrijgen, waarom zouden ze dan nu met minder tevreden zijn? Dat de media een toekomstig akkoord met het bijna-akkoord uit 2005 vergelijken is niet ondenkbaar. Aan Vlaamse zijde wil men dan kunnen zeggen dat er minder toegevingen instaan, aan Franstalige zijde is het net omgekeerd.
Aan Vlaamse kant is 2005 het minimum, aan Franstalige kant is dat het maximum. Kan er iemand mij zeggen hoe dit ooit tot een oplossing kan komen?
De reden waarom er nu maar wat aanmoddert, is omdat er geen alternatief is. Nieuwe verkiezingen hebben zeer waarschijnlijk ongeveer dezelfde uitkomst, en bovendien zijn ze nog ongrondwettelijk ook. Het laatste wat dit landje nodig heeft na al de negatieve buitenlandse persartikels is een ongrondwettelijke verkiezing. Van een internationale afgang gesproken.
Proberen krampachtig toch nog een oplossing te vinden is dus de boodschap, hopelijk zijn ze bij CD&V al een tijdje aan het bidden voor een mirakel. Jezus won't save you this time