Bespottelijk

In een voorlopig verslag laat de delegatie van de Raad van Europa weten dat de niet-benoeming van de drie burgemeesters in de Vlaamse rand ondemocratisch is. Dit bewijst nogmaals dat de haatcampagne tegen Vlaanderen die de Franstaligen in het buitenland voeren zijn effect niet mist. Enkele opmerkingen zijn ook hier op zijn plaats.

1) Een eerste bemerking die de delegatieleider maakt is de volgende: “De niet-benoeming sleept nu al anderhalf jaar aan en is onaanvaardbaar in het kader van onze leidraad, het handvest van de lokale autonomie.”
Men verzwijgt echter wel waarom die zaak al zolang aansleept, namelijk omdat de burgemeesters keer op keer opnieuw werden voorgedragen. Dit ondanks het besef dat ze toch niet zouden benoemd worden, met andere woorden enkel en alleen om te provoceren. In Vlaanderen worden de burgemeesters niet rechtstreeks verkozen – in Wallonië wel – waardoor men in de 3 faciliteitengemeenten dus perfect een andere burgemeester van dezelfde partij had kunnen voordragen. Dat zou geen aanfluiting zijn van de democratie want uiteindelijk voert de burgemeester gewoon het programma van zijn partij uit. Een andere burgemeester van dezelfde partij - die dus exact hetzelfde programma uitvoert - die de taalwetten wel naleeft zou geen enkel probleem zijn. Dit bewijst dat het niet gaat om een politiek beslissing van minister Keulen, het gaat puur om een juridische kwestie

2) De drie afgevaardigden stellen hun conclusie op na amper 36 uren in ons land te zijn geweest en zonder bedenktijd na hun bezoek. Het dossier van de niet-benoeming van de drie dissidente burgemeesters is nauw verweven met de communautaire toestand in ons land. Het is met andere woorden onmogelijk een conclusie te trekken zonder de finesses van onze communautaire situatie volledig te vatten (taalgrens, grendelgrondwet, opeenvolgende staatshervorming, …). Ik vermoed dat er niemand is die eraan twijfelt dat er meer dan 2 dagen nodig zijn om de communautaire finesses van ons land te vatten. Zelfs twee weken zijn ruim ontoereikend als men ons land echt wil begrijpen.

3) Het ‘Congres van lokale en regionale overheden’ (dit congres werkt in de schoot van de Raad van Europa en ligt aan de basis van de delegatie) heeft zelf een aantal politieke motieven. Zo bepleiten ze overal het invoeren van rechtstreekse burgemeestersverkiezingen, iets dat ze dan ook in deze kwestie hebben aanbevolen. Hoe is het mogelijk een objectief onderzoek te voren als op voorhand al een aantal dingen vaststaan, zoals commentaar op het feit dat hier de burgemeesters niet rechtstreeks worden verkozen?

4) De taalwet is vastgelegd met een bijzondere meerderheidswet. Dit wil zeggen dat 2/3 van de Kamerleden en bovendien de meerderheid in elke taalgroep zich akkoord hebben verklaard met de taalgrens. Dit is sinds 1963 onveranderd gebleven en zo hoort het ook. België is een bipolaire federale staat met een duidelijke scheiding tussen de twee grootste taalgebieden, op Brussel na. De Franstaligen verdedigen wel de Belgische staat maar willen zich toch niet neerleggen bij de federale eigenschappen van deze staat. Hypocrisie ten top gedreven.

5) Ook een land als Rusland is lid van de Raad van Europa. Toch stuurt men geen delegatie naar Rusland om daar de ‘lokale democratie’, de mensenrechten of iets dergelijk te gaan controleren. Het is onbegrijpelijk dat men zich internationaal bezighoudt met de niet-benoeming van enkele provocerende burgemeesters. Hebben die nu echt niets beter om zich mee bezig te houden?

6) Men brengt aan dat de burgemeesters democratisch zijn verkozen en dat ze daarom moeten worden benoemd. Waar men niets van zegt is het versturen van de oproepbrieven voor de verkiezingen in de Frans en het gebruik van het Frans in de gemeenteraad. Waarom is dat dan wel democratisch? Hoe zit het met een Vlaming die in de Vlaamse rand woont en die zo’n gemeenteraad bijwoont? Zo iemand is misschien niet in staat deze zitting te volgen, hij of zij is immers niet verplicht Frans te kennen. Dit is een schending van de openbaarheid van bestuur, en dus een aanfluiting van de democratie. Het is niet eerlijk deze beschadiging van de democratie te negeren als het doel van de missie is de lokale autonomie te controleren.

7) De burgemeesters in kwestie hebben geen klacht ingediend bij de Raad van State. Nochtans is dat orgaan bevoegd voor conflicten als deze. Dat er geen klacht werd neergelegd is logisch: juridisch hebben de Franstaligen geen poot om op te staan. De niet-benoeming is geen politieke kwestie, maar jammer genoeg vinden de drie burgemeesters het nodig er politieke beslissing van te maken. Zonde is dat, Vlaanderen verdiend een pak beter dan internationale stigmatisering door de Franstaligen.

Voor alle duidelijkheid: het advies van de Raad van Europa is niet bindend, het is louter adviserend. Laat ons hopen dat de Vlaamse partijen door de zwakke argumentatie van de 3 'inspecteurs' doorkijken en zich niet laten intimideren door een zoveelste aanval van de Franstaligen. De Franstaligen zullen toch is moeten beseffen dat ze met internationale haatacties als deze enkele de Vlamingen radicaliseren en dus de splitsing van het land steeds dichterbij brengen. Ik heb daar alvast geen enkel probleem mee, Vlamingen en Walen zullen er wel bij varen. Wat mij wel enorm stoort is de manier waarop de Franstaligen nationale kwesties proberen op te lossen door internationale druk en lastercampagnes. Dit moet stoppen. Onmiddellijk.